Uroczystość nadania imienia adwokata Stanisława Afendy Auli Wykładowej w budynku ORA

W piątek 26 maja 2017 r. odbyło się posiedzenie ORA we Wrocławiu, które miało szczególnie uroczysty charakter. Wzięła w nim udział Elżbieta Afenda- Rossa córka b. dziekana adwokata Stanisława Afendy, żona b. dziekana Henryka Rossy. Przez aklamację podjęto uchwałę o nadaniu Auli Wykładowej mieszczącej się w budynku ORA imienia adwokata Stanisława Afendy. Elżbieta Afenda-Rossa dokonała uroczystego przecięcia wstęgi pod tablicą pamiątkowa, której tekst zamieszczamy poniżej.

Naszym zamiarem było to, aby w posiedzeniu brali także udział członkowie ORA w Krakowie. Wprawdzie w naszą tradycję od 4 lat wpisują się coroczne posiedzenia oby rad, naprzemiennie w Krakowie i we Wrocławiu, jednakże podkreślić należny, że patron Auli związany był we wczesnej młodości z Krakowem, m.in. poprzez ukończenie studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W posiedzeniu uczestniczyli także adwokat Maciej Łaszczuk, członek NRA i adwokat Andrzej Kozielski b. dziekan ORA w Olsztynie. Obaj otrzymali zaszczytne wyróżnienie w postaci statuetki krasnala “adwokatka” w dowód wybitnych znanych nam działań propagujących sprawy naszej izby na forach plenarnych NRA.

Chciałbym złożyć szczególne podziękowania adwokatowi Maciejowi Eisermannowi za pomoc i zaangażowanie w znalezieniu artysty plastyka, który zaprojektował tablicę, a także nadzór nad jej wykonawstwem i zainstalowaniem.

Andrzej Grabiński

 

adwokat Stanisław Afenda

1923 – 1990

 

Urodził się 22 kwietnia 1923 r. w Poznaniu, jako syn i wnuk adwokata.

Podczas okupacji pracował jako robotnik i stróż nocny.

W 1943 r. w związku z uczestnictwem w działalności podziemnej aresztowany przez gestapo przebywał w hitlerowskim więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie.

Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W latach 1948 – 1949 odbył aplikację sądową przy Sądzie Okręgowym we Wrocławiu.

 Od 1 kwietnia 1949 r. do 30 czerwca 1951 r. pracował w Prokuratorii Generalnej RP.

 W latach 1951-1954 pracował jako radca prawny.

Uchwałą Rady Adwokackiej we Wrocławiu z dnia 30 listopada 1954 r. został wpisany

na listę adwokatów Izby Wrocławskiej. Zawód adwokata wykonywał

w Zespołach Adwokackich, początkowo w Lubaniu, następnie w Bolesławcu a od 1957 r.

w Zespole Adwokackim nr 5 we Wrocławiu, którego kierownikiem został w 1958 r.

Całym sercem oddany samorządowi adwokackiemu. W latach 1964 – 1973

Wicedziekan Rady Adwokackiej we Wrocławiu. Od 1969 r. Rzecznik Dyscyplinarny.

W latach 1983  – 1989 Dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej we Wrocławiu.

Członek Naczelnej Rady Adwokackiej. Sędzia Trybunału Stanu.

Członek Komisji Praworządności Zarządu Głównego Zrzeszenia Prawników Polskich.

Wybitny cywilista. Wychowawca wielu pokoleń adwokatów. Erudyta, człowiek renesansu

 o szerokich zainteresowaniach takich jak kultura, sztuka, muzyka poważna oraz historia.

Wielki patriota, o niezwykłej odwadze cywilnej i nieugiętości przekonań.

Członek Wrocławskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.

Bezgranicznie oddany w służbie pokrzywdzonym w obronie praw i wolności obywatelskich. Odważny i żarliwy obrońca osób represjonowanych w okresie stanu wojennego. Szykanowany przez władze komunistyczne. Odznaczony Złotą Odznaką Adwokatury

oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarł w dniu 5 maja 1990 r. we Wrocławiu.

W dniu 3 maja 2009 r. odznaczony pośmiertnie przez Prezydenta RP
Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.